مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور جمهوری اسلامی، در اظهاراتی کلیشه‌ای پس از جلسه مشترک مجلس و دولت مدعی شد که ایران به دنبال گسترش جنگ و خونریزی نیست و معتقد است مشکلات منطقه باید از طریق گفت‌وگو حل شود.
او ادعا کرد: «ما به مرزهای کشورهای دیگر چشم طمع نداریم و روابط با همسایگان را از طریق گفت‌وگو اصلاح می‌کنیم.»
این ادعاها در حالی مطرح می‌شود که همزمان عباس عراقچی، وزیر خارجه ایران، برای اعلام حمایت از بشار اسد و ارسال پیام تهران به دمشق عازم سوریه شده است. عراقچی تأکید کرده که تهران همچنان قاطعانه از رژیم اسد حمایت می‌کند، رژیمی که سال‌هاست با پشتیبانی جمهوری اسلامی و روسیه کشور را به ویرانه‌ای تبدیل کرده است.
محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس، نیز در ادامه این نمایش تبلیغاتی، حملات مخالفان اسد به مناطق شمالی سوریه را محکوم کرد و بار دیگر بر حمایت کامل جمهوری اسلامی از «تمامیت سرزمینی سوریه» تأکید کرد.
این اظهارات به روشنی تناقض سیاست‌های جمهوری اسلامی را آشکار می‌کند؛ از یک سو ادعای صلح و گفت‌وگو و از سوی دیگر حمایت از دیکتاتورهای جنگ‌افروز. تهران نه تنها در سوریه، بلکه در منطقه، با دخالت‌های مخرب خود بحران‌آفرینی کرده و بهای سنگینی را بر مردم منطقه تحمیل کرده است.