تحولات سوریه بار دیگر پرده از واقعیتی تلخ برداشته است: رژیم جمهوری اسلامی، با تمام ادعاهایش، در برابر بحران سوریه نیز بی‌کفایتی و تناقض‌گویی خود را به نمایش گذاشته است.
در حالی که نیروهای مخالف اسد تا نزدیکی دمشق پیشروی کرده‌اند، رسانه‌های ایران به‌طور تلویحی از عقب‌نشینی نیروهای سپاه پاسداران و شبه‌نظامیان نیابتی این رژیم خبر داده‌اند.
«نیویورک تایمز» از تخلیه فرماندهان ارشد نیروی قدس و کارکنان سفارت ایران در دمشق خبر داده، اما تهران این گزارش‌ها را رد کرده است. اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت خارجه، در اظهاراتی عجیب این خبر را تکذیب کرده و ادعا کرده سفارت ایران همچنان فعال است.
همزمان، عباس عراقچی در دوحه بار دیگر بر حمایت از بشار اسد تأکید کرده و به‌طور مضحک از «کارزار سیاسی» سخن گفته است، گویی شکست‌های میدانی را می‌توان با دیپلماسی پوشاند. در این میان، حتی روزنامه اصولگرای «خراسان» نیز به انتقاد پرداخته و نوشته است: «قرار نیست به جای دیگران بجنگیم.»
این تناقض‌گویی‌ها و شکست‌های میدانی، پیامد مستقیم سیاست‌های شکست‌خورده رژیمی است که بیش از آنکه به فکر مردم خود باشد، درگیر مداخله‌های منطقه‌ای و حمایت از دیکتاتورهایی مانند اسد است.