پرستو احمدی، خواننده‌ای که با شجاعت برای آزادی و هویت ملی ایران آواز خوانده، اکنون به‌دلیل اجرای یک «کنسرت فرضی» در کاروانسرا، هدف پرونده‌سازی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی قرار گرفته است.
این کنسرت، که تنها به‌صورت ویدئویی منتشر شده، بهانه‌ای شده برای اعمال فشار بیشتر بر زنان و هنرمندان در جامعه‌ای که بی‌عدالتی و سرکوب، تبدیل به قانون نانوشته شده است.
خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه، روز پنجشنبه ۲۲ آذر اعلام کرد که برای پرستو احمدی و عوامل تولید این کنسرت، به دلیل «عدم رعایت موازین قانونی و شرعی»، پرونده قضایی تشکیل شده است. اما این اقدام، واکنش گسترده‌ای از سوی کارشناسان حقوقی و جامعه هنری به همراه داشت.
محسن برهانی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و وکیل دادگستری، در واکنش به این خبر در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «بر اساس قوانین کیفری جمهوری اسلامی، خوانندگی زنان و برگزاری کنسرت بدون مجوز جرم نیست. این پرونده‌سازی‌ها خلاف قانون است.
معین خزعلی، مشاور حقوقی، نیز تأکید کرده است: «هیچ قانونی در ایران، خوانندگی زنان یا انتشار تصاویر آن در فضای مجازی را جرم نمی‌داند. اعلام جرم علیه پرستو احمدی، اقدامی کاملاً غیرقانونی است و تنها نشان‌دهنده تلاش حاکمیت برای سرکوب هنرمندان است.
از سوی دیگر، رضا شفاخواه، وکیل دادگستری، خطاب به این خواننده شجاع گفت: «اجرای شما از ترانه تاریخی ‘خون جوانان وطن’، اشک را از چشمان ما جاری کرد. اگر برای شما و گروهتان پرونده قضایی ساختند، بدانید که تنها نخواهید بود. ما و همکارانمان در کنار شما ایستاده‌ایم.
پرستو احمدی، در ویدیوی منتشرشده از اجرای خود، گفته است: «من، پرستو، دختری که برای خاک و مردمم آواز می‌خوانم. این حقی است که نمی‌توانم از آن چشم بپوشم. اینجا، در دل تاریخ و اسطوره‌های این خاک، صدای من را بشنوید؛ این وطن زیبا را تصور کنید.
این اجرا، که شامل بازآفرینی ترانه‌های قدیمی و آثار تازه‌ای از او و گروهش بود، با استقبال صدها هزار نفر در فضای مجازی روبه‌رو شده است. اما به‌جای تقدیر از هنرمندی و شجاعت این گروه، نظام به‌دنبال سرکوب و خفه کردن صدای زنانی است که می‌خواهند سهم خود را از آزادی بیان و هنر مطالبه کنند.
این پرونده‌سازی علیه پرستو احمدی، تنها یک نمونه از تلاش‌های جمهوری اسلامی برای تحمیل قوانین ناعادلانه و سرکوب هرگونه خلاقیت هنری و فردی است. این اقدامات، به‌روشنی ضعف و وحشت حاکمیت از هنرمندان و زنانی را نشان می‌دهد که سکوت نمی‌کنند.