اعدام‌های مرتبط با مواد مخدر در ایران طی سال‌های اخیر به شکلی بی‌سابقه افزایش یافته است. آمارها نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۲، ۲۵۶نفر اعدام شدند
اما این رقم در سال ۲۰۲۳ با جهشی ۸۴ درصدی به ۴۷۱ نفر رسید. این آمار هولناک، نشان‌دهنده وابستگی جمهوری اسلامی به خشونت و اعدام به عنوان ابزاری برای ایجاد وحشت و سرکوب جامعه است.
پس از اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، رژیم علاوه بر سرکوب گسترده زنان، فشارها را بر زندانیان سیاسی افزایش داده و احکام سنگین، از جمله اعدام، را علیه آنها صادر کرده است. این اقدامات، اگرچه با محکومیت‌های بین‌المللی مواجه شده، اما ماشین اعدام جمهوری اسلامی همچنان فعال است.
پگاه بنی‌هاشمی، پژوهشگر حقوق، در برنامه‌ای از صدای آمریکا تأکید کرد که امروز به لطف شبکه‌های اجتماعی و بیانیه‌های جهانی، نقض حقوق بشر جمهوری اسلامی بیش از هر زمان دیگری آشکار شده است. او تأکید کرد که فشارهای بین‌المللی توانسته اجرای احکام غیرانسانی مانند سنگسار را کاهش دهد.
محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، نیز خاطرنشان کرد که محکومیت‌های جهانی هزینه‌های سیاسی سنگینی برای جمهوری اسلامی به دنبال داشته و آگاهی‌بخشی به مردم، راهی برای مقابله با این جنایات است.
این رژیم که پایه‌های آن بر خون و سرکوب بنا شده، همچنان با تکیه بر اعدام، تلاش می‌کند بقای خود را تضمین کند، اما هر روز با مقاومت بیشتر داخلی و فشارهای بین‌المللی روبه‌رو می‌شود.