اعتراضات کارگران عسلویه علیه ناکارآمدی و بی‌توجهی مدیران حکومتی، سه‌شنبه ۱۳ آذر، بار دیگر با تجمع گسترده‌ای روبه‌روی دفتر مجموعه پارس جنوبی همراه شد.
این حرکت اعتراضی، که تحت عنوان«سه‌شنبه‌های اعتراضی» شناخته می‌شود، این بار با حضور خانواده‌های کارگران رنگی تازه به خود گرفت.
علیرضا میرغفاری، رئیس هیأت مدیره کانون انجمن‌های صنفی کارگران پالایشگاه‌های پارس جنوبی، در جمع معترضان هشدار داد: «اگر تا پایان هفته هیچ اقدامی برای رسیدگی به خواسته‌های ما صورت نگیرد، اعتراضات هفتگی ادامه پیدا خواهد کرد و دیگر هیچ بهانه‌ای از مدیران قابل قبول نخواهد بود.»
این در حالی است که کارگران به طور مداوم خواسته‌های خود را به گوش مدیران رسانده‌اند اما تاکنون هیچ پاسخی دریافت نکرده‌اند. آن‌ها از تبعیض‌های مزدی، عدم شفافیت مالی، و بی‌عدالتی در قراردادهای کاری شکایت دارند.
رژیم جمهوری اسلامی که همواره با بی‌اعتنایی به معیشت کارگران، آنان را در چرخه‌ای از وعده‌های پوچ و سرکوب گرفتار کرده، اکنون با موجی از اعتراضات صنفی روبه‌رو است که هر روز گسترده‌تر می‌شود. آیا گوش شنوایی خواهد بود؟ یا این‌بار نیز سرکوب پاسخ خواهد بود؟