شبکه سراسری «انقلاب زن، زندگی، آزادی» که شامل مجموعهای از تشکلهای دانشجویی، زنان، جوانان و دانشآموزان است در بیانیهای تند اعلام کرد که جمهوری اسلامی ایران بدلیل ناکارآمدیهای داخلی و منطقهای به پرتگاه فروپاشی نزدیک شده است.
این بیانیه، که از سوی گروههای مختلف دانشجویی و اجتماعی امضا شده، عملکرد حکومت را در تمامی حوزههای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی «شکستخورده» توصیف میکند.
این بیانیه با اشاره به ۴۶ سال بحرانسازی جمهوری اسلامی مینویسد: «این حکومت از ابتدا با بحرانهای متعدد درگیر بوده است؛ از فساد اقتصادی و ناکارآمدی مدیریتی گرفته تا سرکوب آزادیهای فردی و اجتماعی.اما اینک، این بحرانها به نقطهای رسیدهاند که حکومت توانایی کنترل آنها را از دست داده است.»
چالشهای اقتصادی و اجتماعی
تشکلهای امضاکننده، با تأکید بر مشکلاتی همچون گرانی، تورم، بیکاری، و کمبود منابع انرژی، وضعیت ایران را با کشورهای جنگزده و قحطیزده مقایسه کردهاند.
به گفته این بیانیه، «سیاستهای سودجویانه و اقتصاد رانتی جمهوری اسلامی کشور را به مرز فروپاشی اقتصادی کشانده است و مردم را با بحرانهای اساسی همچون آلودگی هوا، کمبود سوخت و کاهش توان خرید مواجه کرده است.»
این تشکلها همچنین عملکرد فرهنگی و اجتماعی جمهوری اسلامی را منفی ارزیابی کرده و تأکید کردهاند که «فرهنگ اسلامی تحمیلی حکومت، بهطور کامل توسط جامعه پس زده شده است.»
این بیانیه از مسائل مربوط به زنان و جوانان بهعنوان چالشهای اصلی میان مردم و حاکمیت یاد کرده و افزوده است که انقلاب «زن، زندگی، آزادی» توانسته فرهنگ تحمیلی حکومت را به چالش بکشد.
شکست سیاستهای منطقهای جمهوری اسلامی
در بخش دیگری از بیانیه، به شکستهای جمهوری اسلامی در حوزه سیاست خارجی و تضعیف گروههای نیابتی آن در منطقه اشاره شده است.
این تشکلها این شکستها را «عامل تضعیف انسجام درونی نیروهای نظامی، سرکوب و سیاسی جمهوری اسلامی» دانستهاند و افزودهاند که این تحولات، «روحیه مردم برای مقابله با حکومت را دوچندان کرده است.»
سازمانیابی مخالفان و پایان حجاب اجباری
شبکه «زن، زندگی، آزادی» به افزایش تشکلیابی و سازماندهی مخالفان جمهوری اسلامی اشاره کرده و نوشته است: «سرکوبهای مداوم نتوانسته مردم را از مبارزه بازدارد، بلکه باعث شده تا فعالیتهای هدفمند برای سرنگونی این حکومت افزایش یابد.» همچنین در این بیانیه تأکید شده که شکست سیاستهای حجاب اجباری یکی از مهمترین نشانههای ضعف حاکمیت است.