اعتراضات بازنشستگان فرهنگی و مخابرات در چندین شهر ایران به نمادی از خشم عمومی علیه نظام جمهوری اسلامی تبدیل شده است.
بازنشستگان با شعارهایی همچون «با این همه منابع، وضع ایران خرابه» و «یک اختلاس کم بشه، مشکل ما حل میشه» به بحرانهای گسترده معیشتی و فساد حاکم اعتراض کردند.
این تجمعات، که در تهران، ایلام، و کرمانشاه برگزار شد، نشاندهنده نارضایتی عمیق از ناکارآمدی مدیریتی و بیتوجهی به حقوق اولیه شهروندان است.
سقوط ارزش ریال و افزایش فشارهای اقتصادی
کاهش ارزش ریال در برابر دلار، که بهتازگی به ۸۲ هزار تومان رسیده، بحران معیشتی را تشدید کرده است. حداقل دستمزد ماهانه که در آغاز سال معادل ۱۱۳ دلار بود، اکنون به ۸۸ دلار کاهش یافته است.
این وضعیت، فشار اقتصادی بر اقشار ضعیف جامعه از جمله بازنشستگان، کارگران و معلمان را افزایش داده است.
سلمان ذاکر، عضو کمیسیون صنایع مجلس، هشدار داده است که اگر ناترازیها ادامه یابد، کشور با خطر «قحطی» مواجه خواهد شد.
برخورد امنیتی به جای حل مشکلات معیشتی
بهجای رسیدگی به مطالبات معترضان، حکومت با ارسال پیامکهای تهدیدآمیز و استقرار نیروی انتظامی، اعتراضات را سرکوب میکند.
بسیاری از فعالان صنفی و کارگری، که برای حقوق خود مبارزه کردهاند، اکنون به اتهامات امنیتی زندانی هستند.
این برخوردها، تنها به افزایش نارضایتی عمومی و تضعیف بیشتر مشروعیت نظام منجر میشود.
آیا اعتراضات به تغییر منجر خواهد شد؟
اعتراضات گسترده معیشتی، بهویژه در میان بازنشستگان، کارگران و معلمان، نشاندهنده شکاف عمیق میان مردم و حکومت است.
کارشناسان معتقدند که ادامه این روند میتواند به موجی از اعتراضات گستردهتر و فشارهای بینالمللی بیشتر علیه جمهوری اسلامی منجر شود.