رسانه‌های ایران روز جمعه ۱۴ دی گزارش دادند که رامین رضاییان، مدافع تیم استقلال و ملی‌پوش سابق، به دلیل در آغوش گرفتن یک هوادار زن به پرداخت ۵۱ میلیون تومان جریمه محکوم شده است.
این اقدام از سوی کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال «غیراخلاقی» و «مغایر با قوانین اسلامی» توصیف شده است.
ماجرا زمانی رخ داد که پیش از بازی استقلال تهران و چادرملو یزد، این هوادار زن به سمت رضاییان رفت و او را در آغوش گرفت. مدافع استقلال نیز واکنشی برای جلوگیری از این اقدام نشان نداد.
این اتفاق به‌سرعت در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های بین‌المللی بازتاب یافت و بار دیگر قوانین سختگیرانه جمهوری اسلامی درباره تعاملات میان زنان و مردان را در کانون توجه قرار داد.
حاشیه‌سازی تکراری علیه ورزشکاران ایرانی
این نخستین‌بار نیست که فوتبالیست‌های ایرانی به دلیل تعامل با هواداران زن، با جریمه‌های سنگین مواجه می‌شوند.
حسین حسینی، دروازه‌بان تیم استقلال، نیز چندی پیش به دلیل در آغوش گرفتن یک دختر هوادار در ورزشگاه، به پرداخت ۳۰۰ میلیون تومان محکوم شد.
حسینی که برای جلوگیری از آسیب احتمالی به این دختر جوان او را در آغوش گرفته بود، با واکنش شدید مقامات جمهوری اسلامی مواجه شد و حتی به‌صورت غیررسمی از تیم ملی کنار گذاشته شد.
زنان و ورزشگاه؛ تبعیض ادامه‌دار در جمهوری اسلامی
پس از انقلاب ۵۷، ورود زنان به استادیوم‌های ورزشی به‌طور کامل ممنوع شد. هرچند در سال‌های اخیر، تحت فشار فیفا و تهدید به تحریم، جمهوری اسلامی اجازه حضور محدود زنان در برخی مسابقات را داده است، اما این اقدامات نمایشی، بسیاری از مشکلات ساختاری را حل نکرده است.
فدراسیون فوتبال ایران، کمبود امکانات و زیرساخت‌ها را دلیل اصلی محدودیت حضور زنان اعلام می‌کند، اما کارشناسان معتقدند مخالفت مقامات مذهبی و دیدگاه‌های تبعیض‌آمیز، مانع اصلی حضور زنان در ورزشگاه‌ها است. این تبعیض‌ها بارها فوتبال ایران را در معرض تعلیق از سوی فیفا قرار داده است.
چشم‌انداز تبعیض جنسیتی در ورزش ایران
ماجرای جریمه رضاییان و حسینی، نماد کوچکی از چالش‌های گسترده‌تری است که ورزشکاران و زنان ایرانی با آن مواجه‌اند.
قوانین سختگیرانه و تبعیض‌آمیز نه‌تنها حقوق اولیه زنان را نقض می‌کند، بلکه جایگاه ورزش ایران را در مجامع بین‌المللی تحت تأثیر قرار داده است.
با وجود فشارهای داخلی و بین‌المللی، جمهوری اسلامی همچنان بر تداوم سیاست‌های سرکوبگرانه خود پافشاری می‌کند.
این رویکرد نه‌تنها باعث نارضایتی عمومی شده، بلکه آینده ورزش و جایگاه ایران در عرصه جهانی را نیز با چالش‌های جدی مواجه کرده است.