مقامات جمهوری اسلامی بار دیگر با تهدیدهای تکراری علیه اسرائیل تلاش کردند خود را به عنوان یک قدرت نظامی منطقه‌ای جلوه دهند.
عباس عراقچی، وزیر خارجه جمهوری اسلامی، مدعی شد که ایران برای مقابله با هرگونه حمله احتمالی آمادگی کامل دارد. اما واقعیت آن است که جمهوری اسلامی، با سیاست‌های ناکارآمد و فساد گسترده، توانایی مقابله جدی با اسرائیل را ندارد.
عراقچی در مصاحبه با شبکه دولتی «سی‌سی‌تی‌وی» چین، به امید اجتناب از "جنگ گسترده" اظهار داشت که ایران به دنبال راه‌حل‌های دیپلماتیک است.
این اظهارات در حالی بیان می‌شود که اقدامات جمهوری اسلامی طی دهه‌های گذشته، تنها به افزایش تنش‌ها و انزوای بین‌المللی ایران منجر شده است.
عملیات «وعده صادق»؛ تلاش‌های نافرجام برای تقابل با اسرائیل
سپاه پاسداران با راه‌اندازی عملیات‌هایی همچون «وعده صادق یک» و «وعده صادق دو»، سعی کرد تصویر قدرتی مخدوش از خود به نمایش بگذارد.
این حملات موشکی که تعداد زیادی از موشک‌های بالستیک را به سوی اسرائیل روانه کرد، نه‌تنها تاثیری بر امنیت اسرائیل نداشت، بلکه واکنش قاطع ارتش اسرائیل را به همراه داشت.
حمله هوایی گسترده اسرائیل در پنجم آبان به مواضع نظامی ایران، پاسخ روشنی به این تهدیدات بود. تحلیلگران غربی بر این باورند که واکنش‌های نظامی ایران، بیشتر یک نمایش تبلیغاتی برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی‌های داخلی است تا یک استراتژی واقعی.
هشدار آمریکا؛ ضعف آشکار جمهوری اسلامی در مواجهه با حملات اسرائیل
مقامات آمریکایی به ایران هشدار داده‌اند که هرگونه حمله مجدد به اسرائیل می‌تواند با واکنش سخت‌گیرانه‌تری از سوی دولت نتانیاهو همراه باشد.
تحلیلگران نظامی معتقدند که جمهوری اسلامی به دلیل ضعف اقتصادی و فساد ساختاری، توانایی مقاومت در برابر حملات گسترده اسرائیل را ندارد.
در شرایطی که زیرساخت‌های نظامی و اقتصادی ایران در حال فروپاشی است، هرگونه تقابل با اسرائیل می‌تواند ضربه‌ای جبران‌ناپذیر به رژیم جمهوری اسلامی وارد کند.
تحلیل آینده؛ ادامه انزوای ایران در سایه تهدیدهای پوچ
سیاست‌های نظامی و تهدیدهای تکراری جمهوری اسلامی، بیش از پیش این کشور را در عرصه بین‌المللی منزوی کرده است.
ایران که با بحران‌های متعدد اقتصادی و اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کند، به جای پرداختن به مسائل داخلی، درگیر نمایش‌های قدرتی است که هیچ دستاوردی ندارد.
آینده ایران در سایه این سیاست‌ها تاریک‌تر از همیشه به نظر می‌رسد. ادامه این مسیر می‌تواند به فروپاشی بیشتر زیرساخت‌ها، افزایش نارضایتی عمومی و نهایتاً پایان حاکمیت جمهوری اسلامی منجر شود.