باران ارجمند، عضو تیم ملی تنیس روی‌میز نوجوانان ایران، پس از شرکت در مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان در سوئد، از بازگشت به ایران خودداری کرد.
این ملی‌پوش ۱۵ ساله با اقدام جسورانه خود، از کاروان تیم جدا شد و در کپنهاگ دانمارک، خود را به پلیس معرفی کرد تا از بازگشت اجباری به کشور جلوگیری کند.
فدراسیون تنیس روی‌میز جمهوری اسلامی با تأیید این خبر اعلام کرد که باران ارجمند بدون اطلاع قبلی از دسترس مسئولان خارج شده است.
در حالی که فدراسیون مدعی «اجرای شیوه‌نامه‌های مراقبتی» برای ورزشکاران اعزامی است، فرار باران از تیم ملی بار دیگر بر فشارها و محدودیت‌های غیرانسانی حاکم بر ورزشکاران ایرانی مهر تأیید زد.
طی سال‌های اخیر، فرار ورزشکاران و پناهندگی آنان در کشورهای دیگر به پدیده‌ای رایج تبدیل شده است.
«رصدخانه مهاجرت ایران» در گزارشی اشاره کرده بود که شرایط ناگوار داخلی، عامل اصلی میل به مهاجرت نخبگان علمی، فرهنگی و ورزشی است.
این فرارها نشانه‌ای از ناتوانی رژیم در حفظ نخبگان و جوانان است؛ رژیمی که با سرکوب و محدودیت، حتی عرصه ورزش را به فضایی خفقان‌آور تبدیل کرده و ملی‌پوشان را به جای افتخار، به فکر نجات و فرار واداشته است.