بحث آزادسازی قیمت بنزین در ایران با اظهار نظرهای نمایندگان مجلس، مقامات دولتی و کارشناسان اقتصادی به‌طور جدی‌تر دنبال می‌شود.
شورای نگهبان نیز اخیراً موافقت خود را با انتقال سهمیه سوخت به کارت بانکی اعلام کرده است؛ موضوعی که می‌تواند نخستین گام برای اجرای سیاست‌های جدید قیمت‌گذاری باشد.
افزایش قیمت بنزین؛ زمینه‌سازی یا واقعیت؟
محسن زنگنه، نایب رئیس کمیسیون تلفیق بودجه ۱۴۰۴، اعلام کرده که دولت و وزارت نفت موظف شده‌اند ظرف چهار ماه سازوکار انتقال سهمیه سوخت به کارت بانکی را فراهم کنند. این اقدامات نشان‌دهنده برنامه‌ریزی جدی دولت برای تغییرات اساسی در یارانه‌های سوخت است.
در همین حال، برخی مقامات از جمله یک مقام پالایشگاه شیراز، قیمت واقعی بنزین تولید داخلی را ۱۵ هزار تومان اعلام کرده‌اند، در حالی که این سوخت با قیمت ۳ هزار تومان به مردم عرضه می‌شود. این تناقض در قیمت‌گذاری، فشارهای بیشتری را بر منابع ارزی و اقتصادی کشور تحمیل کرده است.
خاطره تلخ آبان ۱۳۹۸؛ آیا تاریخ تکرار می‌شود؟
جمهوری اسلامی تجربه تلخی از افزایش ناگهانی قیمت بنزین در آبان ۱۳۹۸ دارد. افزایش قیمت بنزین در آن سال به اعتراضات گسترده‌ای منجر شد که در بیش از ۵۴ شهر ایران گسترش یافت. در نهایت، حکومت با قطع اینترنت و سرکوب شدید، این اعتراضات را خاموش کرد.
با توجه به افزایش ناترازی در منابع و مصارف ارزی کشور، تحلیلگران بر این باورند که دولت تلاش دارد با بحث‌های فرسایشی پیرامون آزادسازی قیمت بنزین، واکنش‌های اجتماعی را مدیریت کند.
اما سؤال اینجاست که آیا مردم بار دیگر این تصمیم را بدون واکنش خواهند پذیرفت؟
آزادسازی بنزین و پیامدهای آن
با ادامه فشارهای اقتصادی، احتمال افزایش قیمت بنزین و سیاست‌های جدید در این حوزه بیشتر می‌شود. اما این تصمیم می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای داشته باشد، از اعتراضات مردمی گرفته تا بحران‌های اجتماعی.
کارشناسان بر این باورند که اگر دولت نتواند سیاست‌های حمایتی مؤثری برای دهک‌های پایین جامعه ارائه دهد، با موج جدیدی از نارضایتی‌های عمومی مواجه خواهد شد.