محمدجواد ظریف، معاون راهبردی رئیس‌جمهور ایران، در مقاله‌ای در «فارن افرز» از آمادگی دولت جمهوری اسلامی برای همکاری با دونالد ترامپ خبر داده است.
این رویکرد که بیشتر به یک تظاهر سیاسی شباهت دارد، درحالی مطرح می‌شود که رژیم حاکم بر ایران همچنان به سیاست‌های مخرب داخلی و خارجی خود ادامه می‌دهد.
ظریف مدعی است مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور جدید ایران، قصد دارد «سازنده» با غرب تعامل کند، اما آیا این ادعا چیزی جز یک بازی دیپلماتیک برای حفظ نظامی ورشکسته است؟
درحالی‌که مقامات رژیم از همکاری و مذاکرات سخن می‌گویند، برنامه هسته‌ای ایران با سرعتی بی‌سابقه پیش می‌رود.
غنی‌سازی اورانیوم به سطح ۶۰ درصد و افزایش تعداد سانتریفیوژها، از جاه‌طلبی‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی پرده برمی‌دارد.
این در حالی است که ظریف، همچون همیشه، این پیشرفت‌ها را به «دفاع از منافع ملی» نسبت می‌دهد.
رژیم ایران که خود عامل بی‌ثباتی در منطقه و هدف قرار دادن اسرائیل است، تلاش دارد تا با ظاهری مسالمت‌آمیز فشارهای بین‌المللی را کاهش دهد.
اما آیا جامعه جهانی دوباره فریب این نمایش‌های تکراری را خواهد خورد؟